Categorie archief: Column
Coachvisie
Vanaf begin december ben ik aan het onderzoeken gegaan of mij aansluiten bij IQ-coach een weg zou zijn, die mij zou passen. Het leek mooi en aan te sluiten, gaandeweg ontstonden twijfels op methode, visie en consistentie over de mogelijkheden bij wat mij past. Mijn man zei zondag, aansluiten bij het collectief van IQ-coaches is niets voor jou, je bent te eigenzinnig.
Na een gesprek gisteren, overwegingen na afloop en mijn eigen-wijsheid m.b.t. coachen en werken, zijn we tot de conclusie gekomen dat het niet gaat samenwerken.
Mijn visie:
Het eerste en laatste is luisteren en zijn, met alle aandacht, zijn en luisteren, als iemand praat laat ik ze praten, hoe onsamenhangend het ook lijkt. Het is aan mij om er gedurende een (intake) gesprek en traject een lijn uit te halen. Essentieel voor mij is ook een ankerpunt vinden/ zoeken voor we de diepte ingaan.
Laat iemand in eerste instantie maar praten, neem alles voor waar en echt aan (ook al klopt beleving niet met de feiten, dat komt later).
Natuurlijk is voelen ook belangrijk, niet iedereen kan dat altijd direct. En ook hier is een ankerpunt van belang. Hier is wandelen een oplossing en medicijn om in eigen ruimte meer aanwezig te zijn.
Waarom:
Stel je voor, je bent tiener en jong volwassene, HSP, helder van denken en waarnemen en iedereen vindt iets van je waarneming en wat jij zegt, doet er niet toe en is onzin.
Het eerste en het laatste wat ik gemist heb, is iemand die onvoorwaardelijk naar me luistert en als ik geen woorden heb, de stilte accepteert.
Dan wordt je opgenomen in de GGZ, je raakt pijnpunten aan uit de context, je ouders worden hierin serieus genomen jij niet. Jij bent immers ziek. (Gelukkig heb ik tig opstellingen gedaan waarin het allemaal is hersteld.) Ieder heeft zijn eigen waarheid naast feiten die niet benoemd mogen worden. Het eerste en laatste is, luisteren en zijn, geaccepteerd worden in jouw (bizarre) beleven.
Hou het in eerste instantie praktisch bij iemand met HSP, autisme en ADHD, later kun je prima naar gevoel.
Mantelzorgdag 2018
In het fragment hieronder een deel van het interview van omroep Houten, van 1 november 2018
Radio-interview
Op donderdag 19 april en zaterdag 21 april was onderstaand interview te horen op Radio M Utrecht: Utrecht is wakker.
Het interview vond plaats in het kader van de “Dag van het pesten”, en komt voort uit het boek: “Over (af)vallen en opstaan”.
Over docenten die mee pesten, zie boek, maar ook in de vierde klas, was er een docent die echt niet meer wist wat hij er mee moest. Hij deed soms dingen uit onmacht die niet kunnen. Bij ruzie een net van touwen tussen jou en een klasgenoot spannen bijvoorbeeld.
De naam LilANT
Mensen vragen wel eens, waar komt LilANT vandaan.
Vorige week dook het briefpapier van mijn pa op in de familie. Een neef, die een deel van de boedel heeft meegenomen, vond dit ooit. Hij nam het mee naar het feestje van mijn broer.
Lila = kleur en spelen
ANT = initialen, is geïnspireerd op het logo van mijn vader
Leven met Lef!
Durf je het aan
even stil te staan
bij het leven van een kind
dat zo graag speelde
en ondertussen
veel te jong
veel te volwassen was
hoe dat leidt naar suïcidale gedachten omdat alle bedding weg is, dit zich vertaalt in aangepast gedrag aan de buitenkant, om vervolgens een cadeautje in handen te krijgen om de situatie onder controle te houden. Mama zal blijven leven, of ik mijn leven ervoor moet geven of niet …
beetje ongezond en gewond het volwassen leven, kiest zij op 40-jarige leeftijd haar eigen weg. Ze omarmt verloren stukjes van zichzelf, besluit dat te integreren.
Telkens als er een stukje integreert, vraagt dat keuzes, is er disbalans, valt alles stil, terwijl er een orkaan raast …
Vertellingen met een lach, traan, vol humor, verdriet en altijd die glimlach. Zo breng ik het in mijn lezingen ook. Lezingen aanvragen kan via de mail hieronder.
Heb je het lef:
Over (af)vallen en opstaan
vertelt hierover
https://www.lilant.nl/publicaties/over-afvallen-en-opstaan/
en een toelichting in alle gelaagdheid
https://www.lilant.nl/publicaties/dichterbij-mij/
te bestellen via anja.tekelenburg@lilant.nl
lezingen te boeken via anja.tekelenburg@lilant.nl
Over leren van verhalen
Mijn boek: “Over (af)vallen en opstaan”, heeft heel diverse reacties opgeroepen. Veel mensen vinden het mooi. Ik heb gemerkt dat gemiddeld genomen, mannen anders reageren dan vrouwen. Vrouwen lezen veelal meer tussen de regels door. Dit heeft denk ik te maken met de wijze waarop het brein informatie verwerkt en hoe de intuïtie meehelpt om tussen de regels door te lezen. Mannen zijn veelal iets rationeler. De hieruit voortkomende gesprekken, zijn bijzonder kostbaar.
Afgelopen week hoorde ik nog een bijzonder verhaal. Mensen met dyslexie kunnen vaak minder makkelijk lezen. Mijn broer las het boek, ondanks zijn dyslexie wel makkelijk door. Een van zijn kinderen kan het boek niet lezen vanwege o.a. dyslexie. Ze was echter wel bij het vertellen over de inhoud, het delen van de beleving binnen het gezin. Bij de presentie van het boek in september was zij de fotograaf en filmvrouw.
Delen van het verhaal, dat ze nog niet kende, raakten haar diep. Dat merkte ik aan haar reacties. Delen van mijn verhaal, raken aan haar verhaal. Dit heeft haar, zo jong ze is, inzicht gegeven in kwesties die in haar leven spelen. Ze is hulp gaan zoeken.
Het effect van verhalen vertellen, luisteren en leren van de levenslessen van een ander, kijken hoe een ander het oplost, zonder het als wet te beschouwen dat het in jouw situatie, een op een het gelijke is, is uitermate krachtig.
Dit is wat ik onder andere voor ogen heb met mijn boek en bundel. Ik laat me dan ook graag uitnodigen voor het vertellen van levensverhalen, vanuit doorleefde ervaringsdeskundigheid. Vanuit het besef dat je altijd, ja, dag in, dag uit kunt kiezen hoe je met iets om wilt gaan.
Radio-interview
Op 19 september in de week van het pesten had ik een radio interview over mijn boek: Over (af)vallen en opstaan.
Hier het archieffragment:
Film: Over (af)vallen en opstaan en Dichterbij mij